Współczesne dzieci przychodzą do szkoły emocjonalnie nieprzygotowane do nauki. Znaczny wpływ ma na to nasz obecny styl życia. Skutki wszechobecnej techniki i postępu technologicznego odciskają piętno na umysłach naszych dzieci, warunkując ich dalszy postęp w sferze edukacyjnej, emocjonalnej i społecznej. Victoria Prooday jest kanadyjskim terapeutą zajęciowym. Przez lata zajmowała się zagadnieniami obniżania się kompetencji społecznych wśród dzieci, spadkiem aktywności społecznej, emocjonalnej, intelektualnej oraz gwałtownym wzrostem ignorancji i nadpobudliwości. Poniżej zaprezentowano przyczyny i skutki obecnego funkcjonowania dzieci i młodzieży w dzisiejszym świecie.

1. Wpływ technologii

Korzystanie z technologii (telewizor, tablet, smartfon) stało się darmową opiekunką dziecięcą. Tak naprawdę nie zupełnie darmową, bo płacimy  układem  nerwowym  naszych  dzieci,  ich  uwagą,  brakiem umiejętności  czekania  na  przyjemności. W  porównaniu  do rzeczywistości wirtualnej, życie codzienne jest nudne. Kiedy dzieci przychodzą na lekcję, napotykają głosy zwykłych ludzi zamiast ciągłej stymulacji  wizualnej,  eksplozji  graficznych  i  efektów  specjalnych, które oglądali na ekranach. Po fascynującym pobycie w rzeczywistości wirtualnej,  przetwarzanie  informacji  na  lekcji,  staje  się  zadaniem trudnym i nieosiągalnym. Ich mózgi przyzwyczajają się do wysokiego poziomu stymulacji, które  zapewniają  gry  wideo.  Niemożność  przetworzenia  niższych poziomów stymulacji upośledza gotowość dzieci do rozwiązywania problemów intelektualnych. Technologia  tworzy  również  dystans  emocjonalny  dzieci  od rodziny.

2. Dzieci dostają wszystko, czego chcą i kiedy chcą

.„Jestem głodny!”– „kupię ci przekąskę”. „Chcę się napić!” – „oto automat z napojami”. „Nudzę się!” – „graj moim telefonem!”. Zdolność do opóźniania przyjemności jest jednym z kluczowych czynników   rozwojowych.   Wszyscy   mamy   najlepsze   intencje,   aby uszczęśliwić nasze dzieci. Niestety sprawiamy, że są szczęśliwi tylko teraz, ale w dłuższej perspektywie... nieszczęśliwi. Zdolność  do  odroczenia  przyjemności  oznacza  zdolność do działania w  warunkach  stresu.  Nasze dzieci stają się coraz mniej przygotowane do walki. Nawet niewielkie przeszkody stają się nie do pokonania  i  przytłaczają  je  zupełnie.  Nieumiejętność  odroczenia przyjemności często widać podczas zakupów w centrach handlowych, restauracjach i sklepach z zabawkami, gdy tylko dziecko usłyszy „Nie”. Rodzice  wyszkolili  mózg  swojego  dziecka,  aby  natychmiast otrzymał to, czego chce.

3. Dzieci rządzą światem

„Mój syn nie lubi warzyw”. „Nie lubi wcześnie chodzić spać”. „Nie lubi śniadania”. „Nie lubi zabawek, ale doskonale radzi sobie ze swoim iPadem”. „Nie chce się ubierać sam”. „Nie chce jeść sama”. Dzieci nie wiedzą co jest dla nich dobre. Jedzą słodycze, oglądają telewizję, grają na tabletach i chodzą spać po północy. Jakiego dobra im dostarczamy, dając im to, czego chcą? Bez właściwego jedzenia i snu nasze dzieci będą zmęczone w szkole, niespokojne i nieuważne. Ponadto otrzymują błędne przekonanie, że to czego chcą im się należy. Nie rozumieją pojęcia „musisz zrobić”. Niestety, aby osiągać cele w życiu, musimy robić to, co jest konieczne i nie zawsze robimy to czego akurat w danym momencie chcemy.

4. Niekończąca się zabawa

Stworzyliśmy dla naszych dzieci sztuczny świat. Nie ma w nim nudy. Jest ciągła stymulacja. Zapewniamy atrakcje,  kupujemy,  aby tylko stale je czymś zająć. One mają mieć swój świat zabawy, a my mamy swój dorosły świat. Dzieci nie pomagają już w kuchni, w praniu, nie wykonują  z  rodzicami  zwyczajnych  codziennych  prac  i  czynności.  To przecież nudy. Kiedy dzieci przychodzą do szkoły mówią: „Nie mogę. To za trudne i zbyt nudne”. Ale to nie tylko niekończąca się zabawa rozwija dziecko, ono rozwija się głównie poprzez pracę.

5. Ograniczone interakcje społeczne

Wszyscy jesteśmy zajęci, więc dajemy naszym dzieciom gadżety, aby  mogły  czymś  się  zająć  same.  Dawniej  dzieci  bawiły  się  na zewnątrz,  w przypadkowym naturalnym środowisku rozwijały swoje umiejętności  społeczne.  Obecnie  technologia  zastąpiła  podwórko. Dzieci  nie  potrzebują  już  rówieśników,  mają  ciekawsze  atrakcje  w  świecie  wirtualnym.  Tyle,  że  w  tym  świecie  nie  nauczą  się komunikować, rozwiązywać problemów w grupie, dogadywać, szukać kompromisów,  kłócić  i  dochodzić  do  porozumienia,  negocjować, uwzględniać potrzeby członków grupy. Są to cechy niezbędne do życia w społeczeństwie i osiąganiu sukcesów w życiu. Mózg, podobnie jak mięśnie, uczy się poprzez ćwiczenie. Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko jeździło na rowerze uczysz je umiejętności jazdy na rowerze. Jeśli chcesz by twoje dziecko umiało czekać, musisz nauczyć je cierpliwości. Jeśli chcesz by twoje dziecko nie miało problemów z komunikacją, powinieneś uczyć je umiejętności społecznych.

Wskazówki jak pomóc sobie i dziecku:

1. Ogranicz dziecku dostęp do technologii i zbliż się do swoich dzieci.

Uśmiechnij  się,  zostaw  im  notatkę w plecaku lub pod poduszką, zaskocz je, wspólnym wyjściem na obiad po szkole, tańczcie razem, czołgajcie się razem, walczcie na poduszki,  jadajcie  wspólne  posiłki,  wieczorami  grajcie  w  gry planszowe, wybierajcie się na wycieczki rowerowe, wieczorem wychodźcie na zewnątrz z latarką. Przypomnij  sobie,  czego  najbardziej  pragnąłeś  jako  dziecko i spełniaj te marzenia razem z dziećmi.

2. Trenuj umiejętność odraczania przyjemności

Daj  im  szansę  poczekać!  Wyjaśnij  dziecku,  że  nuda  jest normalna,  często  w  czasie  nudy  rodzą  się  najbardziej  kreatywne pomysły.  Stopniowo  zwiększaj  czas  oczekiwania  między  „Chce” a  „Dostaje”;  Unikaj  używania  smartfonów  w  samochodach i restauracjach –zamiast tego naucz dziecko czekać i rozmawiać;

3. Nie bój się stawiać granic.

Dzieci potrzebują ograniczeń, by dorastać szczęśliwie i zdrowo! Planuj posiłki, sen, czas na technologiczne gadżety. Pomyśl o tym, co jest dla nich DOBRE, a nie o tym, czego akurat CHCĄ lub NIE CHCĄ. Jeszcze Ci za to podziękują. Wychowywanie dzieci to ciężka praca. Każ dzieciom robić to, co jest dla nich dobre, ponieważ przez większość życia będą miały pełne przeciwieństwo tego, czego chcą. Dzieci muszą jeść zdrowe śniadanie. Muszą spędzać czas na świeżym powietrzu i kłaść się spad przed 21.00.

4. Ucz swoje  dziecko  od  samego  początku  wykonywania zajęć takich jak:

sprzątanie zabawek, wieszanie ubrań, rozpakowywanie zakupów, nakrywanie do stołu ,gotowanie obiadów, mycie naczyń, ścielenie łóżka. Bądź kreatywny. Dodaj element gry, aby sprawić, że to będą czynności pozytywne.

5. Kultywuj umiejętności społeczne

Naucz dzieci wykonywać czynności po kolei, naucz je dzielić się, chwalić i doceniać innych, mówić „proszę” i „dziękuję”.

 

Autorka tworząc powyższe zasady opiera się na wieloletnim doświadczeniu w pracy jako terapeuta  zajęciowy,  stwierdzając jednocześnie z pełnym  przekonaniem, że dzieci zmieniają się, gdy ich rodzice zmieniają swoje spojrzenie na rodzicielstwo.

 

 

(Źródło: Victoria Prooday, Why are our children so bored at school, cannot wait, get easily frustrated and have no real friends?; [dostęp: 28.10.2019 r.] https://yourot.com/parenting-club/2016/5/16/why-our-children-are-so-bored-at-school-cant-wait-and-get-so-easily-frustrated)